Poder llexislativu | |
---|---|
asamblea (es) , poder del Estáu y órganu de l'autoridá | |
El poder llexislativu ye una de les tres rames nes que tradicionalmente se dixebra el poder d'ún Estáu. La so función específica ye l'aprebación de les Lleis. Xeneralmente, ta a cargu d'un cuerpu deliberativu (congresu, parllamentu o asamblea nacional).
Charles de Secondat, Barón de Montesquieu propunxo nel so renomáu llibru "El espíritu de les lleis", que yera necesario que les funciones del Estáu se dixebraren ente distintos poderes (llexislativu, executivu y xudicial), pa que per aciu de delles regles, el poder remane'l poder, col envís d'evitar la tiranía.
Munches constituciones modernes, tienen un poder llexislativu bicameral, quier dicir, ensamáu por dos cámares, por exemplu el senáu y la cámara de diputaos. En munchos otros países, a la escontra, hai un sistema unicameral.